| چرا که حال خراباتیان خراب نباشد | عیال پیر خراباتیان خرابه نشین شد |
نکته ای از شعر
در تاریخ آمده است تاج نیشابوری (تاج الواعظین) که از واعظان معروف بوده است به دلیل تأثیر صوت و اطلاعات وسیعی که داشته سرآمد اهل منبر در زمان خود بوده است. به همین دلیل همگان آرزو داشتند پای منبر او بنشینند، نیز صاحبان و بانیان مجالس عزاداری برای پرشور شدن مجلس خود همواره سعی داشته اند به هر قیمتی شده او را دعوت کنند. حال ببینیم میرزا علی اصغر اتابک، صدراعظم وقت برای دعوت تاج نیشابوری برای مجلس خود چه بهایی پرداخت.
صدراعظم مطلع شد که تاج الواعظین به تهران آمده و در حجره ای واقع در یکی از مساجد بازار تهران منزل کرده است فوراً برای او پیغام فرستاد و از او دعوت کرد که در چند روز آخر مجلس او حتماً شرکت کند. گفتنی است اتابک هر سال ایام محرم مجلس روضه خوانی در منزل خود بر پا می کرد و ناصرالدین شاه نیز به سر او منت می گذاشته و یک روز در این عزاداری شرکت می جسته است!
تاج وقتی پیغام صدراعظم را می شنود در جواب می گوید:
اولاً: فقط یک روز به مجلس می ایم.
ثانیاً: باید کالسکه شخصی ات را بفرستی برای بردن من
ثالثاً: خودت لباس نوکرها را باید به تن کنی و در خدمت من باشی و کفش هایم را جفت کنی! چراکه اگر به امام حسین(ع) و مجلس عزای او ارادت داری، باید احترام روضه خوان او را نیز به جای آوری!
اتابک که چاره ای جز پذیرش شرایط نداشته (حالا کاری به نیت او نداریم) در برابر تاج تسلیم می شود؛ قرار می شود تاج، روز دوازدهم در مجلس اتابک در حضور شاه روضه بخواند.
روز موعود فرا می رسد. اتابک، تاج الواعظین را با کیفیتی که خواسته بود به مجلس می آورد. آن روز مجلس از جمعیت موج می زد در گوشه ای از مجلس شاه روی صندلی نشسته بود و مثل همه چشمش به در بود تا ببیند تاج کی وارد می شود!
وقتی تاج وارد شد، آرام از میان جمعیت گذشت و همین که مقابل ناصرالدین شاه رسید با آن صدای جذاب و پر قدرتش شروع کرد به خواندن:
چرا که حال خراباتیان خراب نباشد
عیال پیر خراباتیان خرابه نشین شد!
آری؛ با همین یک بیت و اجرای قوی و فنی تاج، مجلس دگرگون می شود و شیون و ناله و اشک همه مجلس را فرا می گیرد.