| گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید | باز است آغوش تو سرگردان که می‌آید | |
| لبریز برکت می‌شود هر خاک بی‌حاصل | از چشم‌هایت نم‌نم باران که می‌آید | |
| حتی خدا محو تماشای تو می‌ماند | از خانۀ تو صوت اَلرّحمان که می‌آید | |
| مثل تنورت گرم دل‌های یتیمان است | از کیسۀ خیرات عطر نان که می‌آید | |
| حاجات من بی‌‌خواستن عمری اجابت شد | چشم‌انتظارم بر لبانم جان که می‌آید |
