گوزیاشیمی یارالاریوا مرهم ایلرم
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شعر | یارالاریوا مرهم ایلرم |
نام شاعر | ذهنی زاده تبریزی |
قالب | قصیده |
وزن | مستفعلن مفاعل مستفعلن فعل |
موضوع | امام حسین (ع) |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | ترکی |
تعداد ابیات | 17 |
منبع | دیوان سائل |
گوزیاشیمی یارالاریوا مرهم ایلرم عبدالعظیم امیرذهنی (ذهنی زاده) 1274 ه.شمسی تبریزین امیرخیز محله سینده دنیایا گلیب.[۱] ذهنی زاده نین ایکی تخلصی واردی: بیری «ذهنی» و بیریده «سائل»دی. ذهنی زاده، آتاسی ئولندن صونرا چوستدوزان محله سینه کوچدی. ذهنی زاده نین دیوانی 1380 و صونرا 1389 دیوان سائل عنوانیله تبریزده.شمسی ده چاپ اولوب. 1359 ه.ش ایلینده دنیادان گئدیب و تبریزین وادی رحمت مزارستانیندا بلوک 7، ردیف 15 و 15 نمرهسینده دفن اولوبدی.
شعرین تانیتماسی
مستفعلن مفاعل مستفعلن فعل وزنینده دی.
شعرین متنی
گوز یاشمی یارالاریوا مرهم ایلرم | بولسون هامی کی هریارانین بیردواسی وار | |
مرهم قبول ایلمین یاره حشرهتک | زخم شهادتین دی دوادن اباسی وار | |
باشدان ایاقه هر نه یارا جسموه دگوب | تک زینبون ئورکده بیر ایله یاراسی وار | |
چوخ یارهلر دگوب منه چوخ تازیانه دن | هر تازیانه نین بیر اوزون ماجراسی وار | |
فکر ایلدیم گئچن گجه تک قالدی قارداشیم | قلبیم دئدی داریخما یانیندا آناسی وار | |
هجرونده زینبین آغارار زلفی غم یئمز | چون قاره زلفدن قره بختین قراسی وار | |
درد و بلاسی باشیمیزون باشه یئتمیوب | الله بولور کی باشیمیزون نه بلاسی وار | |
گر چه نوای نای غمانگیز اولور ولی | نای دل یتیمه نون اوزگه نواسی وار | |
بیکس عیال و عترتوی تاپشیر اللها | هر کیمسه نون کی هئچ کسی یوخدور خداسی وار | |
صحرایه قیزلارون نه دئسون قاچماسون حسین | بیر قوش کی آشیانهسی یاندی هاراسی وار | |
باشون گئدوبدی کوفیه مهماندی خولیه | کول باشیمه حکایت مطبخسراسی وار | |
کرب و بلا هواسی بیزه سازش ائتمدی | شامه گئداخ گوراخ اورانین نه هواسی وار | |
هر لحظه تازه بیر غمه گردون سالور منی | هئچ بولموری کی بسدی غم کربلاسی وار | |
غارت گونونده ایله قیامت قوپوب بیزه | حاشا کی محشرون ایله محشر نماسی وار | |
معجرلر اوسته ایلمشوق بسکه کشمکش | هر معجرون هامی بوله مین جان بهاسی وار | |
اولدی بهار فصلی گلستانیمیز خزان | نه باغبان نه بلبلینون بیر صداسی وار | |
بلبللرین گوزوندن ایراق پایمال اولان | گل برگلرده زاغ و زغن جایپا سیوار |
- ↑ بیز بئله آغلاردیق، ج 1، ص 207