قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شعر | کیش اهل محبت |
نام شاعر | میرزا داراب جویا |
قالب | غزل |
وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن |
موضوع | مدح امیرالمومنین |
مناسبت | مجالس شیعه |
زمان سرایش | قدیم |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۷بیت |
منبع | دیوان جویای تبریزی |
قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود را شاعر ایرانی جویا تبریزی درباره امیرالمومنین(ع) سروده است.
معرفی شعر
«قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود» در قالب غزل است. این شعر دارای هفت بیت وزن آن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن بوده و در مدح امیرالمومنین علی(ع) است.
متن شعر
قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود | چو سبحه ای ست که از خاک کربلا نبود | |
وجود پاک تو و ذات حضرت نبود | چو لفظ و معنی از یکدگر جدا نبود | |
بود ز شیر فلک رتبه ی سگت افزون | گدای درگه تو کم ز پادشا نبود | |
به کیش اهل محبت کسی که از دل و جان | غلام تو نبود بندهٔ خدا نبود | |
کسی که بغض تو در خاطرش گره کرده است | نمی شود ولد حیض یا زنا نبود | |
همین بس است بهشتم که روز بازپسین | مرا به درگه غیر تو التجا نبود | |
هزار شکر که از شعر و شاعری جویا | به غیر مدح سراییم مدعا نبود |
- ↑ دیوان جویای تبریزی، ص 212