می‌رفت که با آب حیات آمده باشد
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | آب حیات |
| نام شاعر | حسن بیاتانی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن |
| موضوع | حضرت عباس(ع) |
| مناسبت | مرثیه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
می‌رفت که با آب حیات آمده باشد را حسن بیاتانی درباره حضرت عباس(ع) سروده است.
معرفی
«می‌رفت که با آب حیات آمده باشد» اثر شعری حسن بیاتانی است. این شعر در قالب غزل در گونه حماسی و مرثیه در هفت بیت سروده شده است. بیاتانی این شعر را در وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن سروده است.
متن شعر
| می‌رفت که با آب حیات آمده باشد | می‌خواست به احیای فرات آمده باشد | |
| احساس من این است که با پر شدن مشک | از خیمه خروش صلوات آمده باشد | |
| بشتاب که در مشک تو این سهم امام است | بشتاب اگر فصل زکات آمده باشد | |
| برگشت که شیطان به حرم چشم ندوزد | می‌خواست به رمی جمرات آمده باشد | |
| جایی ننوشته‌ست که در علقمه زهرا | اما نکند آن لحظات آمده باشد | |
| نقل است که توفان شد و پیداست که باید | چه بر سر کشتی نجات آمده باشد | |
| طفلی به عقب خیره شده از روی ناقه | شاید عمو از راه فرات آمده باشد |