چه آتشی‌ست که در حرف حرف آب نشسته
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | روضه رباب |
| نام شاعر | فائزه زرافشان |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
| موضوع | حضرت رباب(س) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
چه آتشی‌ست که در حرف حرف آب نشسته را شاعر آیینی فائزه زرافشان درباره حضرت رباب(س) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هفت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.
متن شعر
| چه آتشی‌ست که در حرف حرف آب نشسته | که روضه خوانده که بر گونه‌ها گلاب نشسته؟ | |
| صدای آه بلند است گوشه گوشۀ تکیه | چه ناله‌هاست که در روضۀ رباب نشسته | |
| کدام سو بدود چشم‌های خستۀ این زن | که در مسیر نگاهش فقط سراب نشسته | |
| «چه کرده‌اند که زیر عبا می‌آوری‌‌اش؟ آه! | چه کرده‌اند که در چشم‌هاش خواب نشسته؟ | |
| چه دیر می‌گذرد! کو صدای گریۀ اصغر؟» | میان خیمه زنی غرق اضطراب نشسته | |
| کشیده روی سرش باز چادر عربی را | درست مثل سؤالی که بی‌جواب نشسته | |
| کسی نگفت در آن سرزمین چه دیده که یک سال | رباب یکسره در زیر آفتاب نشسته |