خدا می‌خواست تا تقدیر عالم این چنین باشد
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | خدا می خواست |
| نام شاعر | احمد حسین‌پور علوی |
| قالب | غزل |
| وزن | فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن |
| موضوع | امیرالمومنین(ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۰بیت |
خدا می‌خواست تا تقدیر عالم این چنین باشد اثر شعری از احمد حسین‌پور علوی است. این شعر در قالب غزل و در گونه مدح با وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن است. این شعر در ده بیت درباره امام علی(ع) سروده شده است.
متن شعر
| خدا می‌خواست تا تقدیر عالم این چنین باشد | کسی که صاحب عرش است، مهمان زمین باشد | |
| خدا در ساق عرش خویش جایی را برایش ساخت | که حتی ماورای دیدۀ روح‌الامین باشد | |
| خدا می‌خواست از رخسارۀ خود پرده بردارد | خدا می‌خواست تا دست خودش در آستین باشد | |
| علیٌ حُبّه جُنَّه، قسیم النار و الجَنَّه | خدا می‌خواست آن باشد، خدا می‌خواست این باشد | |
| علی را قبل از آدم آفرید و در شب معراج | به پیغمبر نشانش داد تا حق‌الیقین باشد | |
| به جز نام علی در پهنۀ تاریخ نامی نیست | که بر انگشتر پیغمبران نقش نگین باشد | |
| به جز او نیست دستاویز محکم در دل طوفان | به جز او نیست وقتی صحبت از حبل‌المتین باشد | |
| مرا تا خطبه‌های بی‌الف راهی کن و بگذار | که بعد از خطبۀ بی‌نقطۀ تو نقطه‌چین باشد | |
| مرا در بیت بیت شعرهایم دستگیری کن | غزل‌های تو بی‌اندازه باید دلنشین باشد | |
| غزل لطف خداوند است اهل دل خبر دارند | غزل خوب است در وصف امیرالمؤمنین باشد |