آن لاله که عشق و خون بهارش بودند

از ویکی تراث

آن لاله که عشق و خون بهارش بودند رباعی آیینی از سروده های شاعر معاصر ایران، سیدرضا موید است.

معرفی

«آن لاله که عشق و خون بهارش بودند» از سروده های آیینی سیدرضا موید در قالب رباعی است. موید این رباعی را در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع درباره عبدالله بن الحسن (ع) سروده است.

متن شعر

آن لاله که عشق و خون بهارش بودندگل‌های مدینه داغ‌دارش بودند
آن‌روز که جای مجتبی خالی بوددر کرب‌و‌بلا دو یادگارش بودند

همچنین ببینید

پانویس

همواره حسین

منابع