شب است و دشت هیاهوی مبهمی دارد

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۱ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =شب است و دشت هیاهوی مبهمی دارد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =محمدجواد غفورزاده | قالب =غزل | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =شام غریبان | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی |...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
شب است و دشت هیاهوی مبهمی دارد
اطلاعات شعر
نام شاعرمحمدجواد غفورزاده
قالبغزل
وزنمفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
موضوعامام حسین(ع)
مناسبتشام غریبان
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۳بیت


شب است و دشت هیاهوی مبهمی دارد مطلع شعری از محمدجواد غفورزاده در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل در سیزده بیت با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن سروده شده است.

متن شعر

شب است و دشت، هیاهوی مبهمی داردستاره‌سوخته‌ای، صحبت از غمی دارد
شب است و بر لب شطّ فرات، زمزمه‌ای‌ستبه پای نخل که گیسوی درهمی دارد
شب است و ماه به هر خیمه‌ای که می‌نگردنشسته مادری و بزم ماتمی دارد
شب است و دشت، به خون خفته؛ خیمه، سوخته استبه وسعت ابدیّت، جهان غمی دارد
شب است و سنگ صبوری به ناله می‌گویدکجاست دُرّ یتیمی که همدمی دارد؟
شب است و دختر معصوم سیدالشهدابرای نوحه‌گری، فرصت کمی دارد
شب است و سایۀ اهریمنی شتاب‌آلودرَود به سوی سلیمان که خاتمی دارد
شب است و داغِ جگرسوزِ سینۀ مظلومز اشک فاطمه، امّید مرهمی دارد
شب است و این همه غم، در عوالم ملکوتخدا گواست، پیمبر چه عالمی دارد
شب است و ماتم اصغر گرفته است، ربابز گاهوارۀ او، چشم برنمی‌دارد
شب است و قافله‌سالار شاهدان شهیدبه دست، مشعل و بر دوش، پرچمی دارد
شب است و بر سر سجّاده‌ای پُر از اخلاصبلند‌‌قامت عصمت، قد خمی دارد
شب است و زینبِ دور از حسین می‌داندنفس کشیدنِ بی‌او، چه ماتمی دارد

پانویس

منابع