نی ناله کرد و باز ترنّم شروع شد

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۰ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =نی ناله کرد و باز ترنّم شروع شد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =محمدجواد غفورزاده | قالب =غزل | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعدا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
نی ناله کرد و باز ترنّم شروع شد
اطلاعات شعر
نام شاعرمحمدجواد غفورزاده
قالبغزل
وزنمفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
موضوعامام حسین(ع)
مناسبتمرثیه
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۱بیت


ای همه خلق جهان، شاهد یکتایی تو مطلع شعری از محمدجواد غفورزاده در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل در یازده بیت با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن سروده شده است.

متن شعر

نی ناله کرد و باز ترنّم شروع شدفصلِ هبوطِ آدم و گندم، شروع شد
دریای بی‌کران شهادت، که موج زدطوفان نوح بود و تلاطم شروع شد
از بِرکهٔ غدیر، مُحرّم طلوع کردسرمستی حبیب هم از خُم شروع شد
باران اشک شیفتگان غم حسینتا گفتم اَلسَّلامُ عَلیکُم شروع شد
روح دعا، به نام اباالفضل چون رسیدغوغایی از توسّلِ مردم شروع شد
وقتی گلوی نازک گل، شد نشانِ تیرلبخند باغبان و تبسم شروع شد
از اشک و خون، اگرچه وضو می‌گرفت عشقاز تربتِ شهید، تیمّم شروع شد
ای آسمان مصیبت عظمایِ اهل‌بیتاز قتلگاهِ عصمتِ پنجم شروع شد
فصل به خون نشستنِ گل‌های باغ وحیاز آیهٔ «لِیُذهِبَ عَنکُم» شروع شد
با آن‌که باغِ گل به محبت نیاز داشتبا تازیانه، ناز و تنعّم شروع شد
وقتی دلِ ستارهٔ محمل‌نشین شکستبا ماه رویِ نیزه، تکلم شروع شد

پانویس

منابع