کیست این آوای کوهستانی داوود با او
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | سعید بیابانکی |
| قالب | غزل |
| وزن | فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| مناسبت | مرثیه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
کیست این آوای کوهستانی داوود با او مطلع شعری از سعید بیابانکی در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل در هشتبیت با وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن سروده شده است.
متن شعر
| کیست این آوای کوهستانی داوود با او | هُرم صدها دشت با او، لطف صدها رود با او | |
| نیزه نیزه زخم با او، کاسه کاسه داغ با من | چشمه چشمه اشک با من، خیمه خیمه دود با او | |
| ای نسیم آهسته پا بگذار سوی خیمه‌گاهش | گوش کن انگار نجوا می‌کند معبود با او | |
| هرکه امشب تشنگی را یک سحر طاقت بیارد | می‌گذارد پا به یک دریای نامحدود با او | |
| همرهان بار سفر بربسته‌اند انگار و تنها | تشنگی مانده‌ست در این ظهر قیراندود با او | |
| مرگ عمری پا به پایش رفت سرگردان و خسته | تا که زیر سایۀ شمشیرها آسود با او | |
| از چه ای غم قصۀ تنهایی‌اش را می‌نگاری | او که صدها کهکشان داغ مکرّر بود با او | |
| صبح فردا کوهساران شاهد میلاد اویند | سرخی هفتاد و یک خورشید خون آلود با او |