می‌رفت که با آب حیات آمده باشد
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | آب حیات |
| نام شاعر | حسن بیاتانی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن |
| موضوع | حضرت عباس(ع) |
| مناسبت | مرثیه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
می‌رفت که با آب حیات آمده باشد را حسن بیاتانی درباره حضرت عباس(ع) سروده است. این شعر در قالب غزل در گونه حماسی و مرثیه در هفت بیت سروده شده است. بیاتانی این شعر را در وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن سروده است.
متن شعر
| می‌رفت که با آب حیات آمده باشد | می‌خواست به احیای فرات آمده باشد | |
| احساس من این است که با پر شدن مشک | از خیمه خروش صلوات آمده باشد | |
| بشتاب که در مشک تو این سهم امام است | بشتاب اگر فصل زکات آمده باشد | |
| برگشت که شیطان به حرم چشم ندوزد | می‌خواست به رمی جمرات آمده باشد | |
| جایی ننوشته‌ست که در علقمه زهرا | اما نکند آن لحظات آمده باشد | |
| نقل است که توفان شد و پیداست که باید | چه بر سر کشتی نجات آمده باشد | |
| طفلی به عقب خیره شده از روی ناقه | شاید عمو از راه فرات آمده باشد |