من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | غم و مهر حسین |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین (ع) |
| مناسبت | محرم |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم شعری آیینی از حاج میرزا احمد عابد نهاوندی درباره امام حسین (ع) است. این شعر در قالب غزل با وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن در شش بیت سروده‌است. فضای این شعر آیینی در سه بیت ابتدایی در هوای منقبت و سه بیت انتهایی در حالت مرثیه نگاشته شده است.
شعر
| من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم | روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم | |
| بر مشام جان زدم یک قطره از عطر حسینی | سبقت از مُشک و گلاب و نافه و عنبر گرفتم | |
| عالم ذَر، ذرّه‌ای از خاک پای حضرتش را | از برای افتخار از حضرت داور گرفتم | |
| بر در دروازهٔ ساعات، ساعت‌ها نشستم | تا سراغ حضرتش از زینب مضطر گرفتم | |
| زینبی دیدم چه زینب؟ کاش مدّاحش بمیرد! | من ز آه آتشینش، پای تا سر در گرفتم | |
| ناگه از بالای نی فرمود شاه تشنه کامان | سر به راه دوست دادم، زندگی از سر گرفتم |