یاد هر گه کنم از زینب و سوز جگرش

حال اطفال خود ای پیش‌رو قافله بین

اطلاعات شعر
نام شاعر	جودی خراسانی
قالب	غزل
وزن	مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
موضوع	وقایع شهر شام
مناسبت	ورود کاروان کربلا به شهر شام
زمان سرایش	معاصر
زبان	فارسی
تعداد ابیات	۱۱بیت

یاد هر گه کنم از زینب و سوز جگرش را شاعر آیینی جودی خراسانی درباره حضرت زینب(س) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در یازده بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.

متن شعر

یاد هر گه کنم از زینب و سوز جگرش		کشم آهی که فتد در دل گردون، شررش
کام نادیده ز ایّام که در اوّل عمر		سوخت از داغِ غمِ مادر و جدّ و پدرش
بود در ماتم جدّ و پدر و مادر خویش		که شد از بهر حسن، معجر نیلی به سرش
پاره‌های جگر ‌زار حسن را در طشت		چون نظر کرد ز غم، پاره شد از غم، جگرش
چشم او بود هنوز از غم دوران، خونین		که سوی کوفه کشانید، قضا و قدرش
خیمه‌اش گشت به پا، چون به لب شطّ فرات		جاری آمد شط دیگر ز دو چشمان ترش
چاک زد پیرهن و خاک به سر کرد، چو دید		بی‌‌سر افتاده تن پاک دو نورس‌ پسرش
شش برادر به یکی روز همه بی‌‌سر دید		که ز بار غم هر یک، چو کمان شد، کمرش
اکبر و قاسم و عبّاس و حسین کشته و شد		خولی و حرمله و شمر و سنان، هم‌سفرش
روزِ وارد شدن شام، شب از گریه نخفت		بس که بارید به سر، سنگ ز هر بام و درش
«جودیا»! اشک تو و آه تو، بی‌حاصل نیست		این نهالی است که در حشر، بیابی ثمرش