شاهی که جان سپرد و به سر افسرش نبود

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۶ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =شاهی که جان سپرد و به سر افسرش نبود | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =ترکی شیرازی | قالب =غزل | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
شاهی که جان سپرد و به سر افسرش نبود
اطلاعات شعر
نام شاعرترکی شیرازی
قالبغزل
وزنمفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
موضوعامام حسین(ع)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۹بیت


شاهی که جان سپرد و به سر افسرش نبود را شاعر آیینی ترکی شیرازی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در نه بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.

متن شعر

شاهی که جان سپرد و به سر افسرش نبودجز خاک گرم کرببلا، بسترش نبود
لب‌تشنه جان سپُرد، میان دو نهر آبگویا که آب، مَهریۀ مادرش نبود
در حال احتضار به هر سو نظر نمودغیر از سنان و شمر، کسی بر سرش نبود
بر سینه‌‌اش که داشت، فزون از ستاره، زخمزخمی چو زخمِ داغِ علی اکبرش نبود
از بس رسیده بود به جسمش، سنان و تیرجای درست، در همۀ پیکرش نبود
پوشیده بود بر تن خود، کهنه پیرهنآن جامه بعد کشته شدن، در برش نبود
احساس بین که او به غمستان کربلاغیر از غم سکینه، غم دیگرش نبود
شمر لعین بُرید سرش را ز تن، مگرخوف از خدا و شرم ز پیغمبرش نبود؟
آه از دمی! که زینب‌ کبری ز کربلامی‌رفت شام و کوفه و دل در برش نبود

پانویس

منابع