کشیدی بر سر و رویم خودت دست عنایت را
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | جعفر عباسی |
قالب | غزل |
وزن | مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن |
موضوع | زیارت اربعین |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۸بیت |
کشیدی بر سر و رویم خودت دست عنایت را را شاعر آیینی جعفر عباسی درباره زیارت اربعین سروده است. این شعر آیینی در گونه زیارت و در هشت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن میباشد.
متن شعر
کشیدی بر سر و رویم خودت دست عنایت را | کشاندی سمت خود، دادی به من پای لیاقت را | |
به پا میخیزم و پا در رکاب جاده میآیم | به پای عشق خواهم رفت راه بینهایت را | |
هوای روزگار من سیاه از دود غفلتهاست | شلوغیهای شهر از من گرفته کنج خلوت را | |
زمین گم میشود در ازدحام گامهای شوق | کم آوردهست جاده این همه شوق زیارت را | |
نشاندی پرچم هیهات را بر قلهٔ عالم | به پای سر، سراسر فتح کردی قاف عزت را | |
مرام ساقی تو رودها را تشنهٔ حق کرد | که از آن روز میجویند دریای حقیقت را | |
جهان خود را رها کرده به راهت اقتدا کرده | ببین لبیکهای فرد فرد این جماعت را | |
امام صبح پیروزی به ما سر میزند روزی | به پایان میرساند اربعینها عصر غیبت را |