گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید

گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید را شاعر آیینی حسین عباس‌پور درباره امام حسن(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در پنج بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن می‌باشد.

گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید

اطلاعات شعر
نام شاعر	حسین عباس‌پور
قالب	غزل
وزن	مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن
موضوع	امام حسن(ع)
زمان سرایش	معاصر
زبان	فارسی
تعداد ابیات	۵بیت

متن شعر

گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید		باز است آغوش تو سرگردان که می‌آید
لبریز برکت می‌شود هر خاک بی‌حاصل		از چشم‌هایت نم‌نم باران که می‌آید
حتی خدا محو تماشای تو می‌ماند		از خانۀ تو صوت اَلرّحمان که می‌آید
مثل تنورت گرم دل‌های یتیمان است		از کیسۀ خیرات عطر نان که می‌آید
حاجات من بی‌‌خواستن عمری اجابت شد		چشم‌انتظارم بر لبانم جان که می‌آید