باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۶ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =محمدعلی بیابانی | قالب = غزل | وزن =مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن | موضوع =امام حسن عسکری(ع) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد
اطلاعات شعر
نام شاعرمحمدعلی بیابانی
قالبغزل
وزنمستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن
موضوعامام حسن عسکری(ع)
مناسبتمرثیه
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۸بیت


باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد شعری از محمدعلی بیابانی از شعرای آیینی معاصر است. این شعر مرثیه گونه در قالب غزل در هشت بیت در وزن مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن با موضوع امام حسن عسکری(ع) سروده شده است.

متن شعر

باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشدوقتی که با تو اینچنین نامهربان باشد
ای کاش که من نیز امشب زائرت بودمجایی که فرزندت در آنجا روضه‌خوان باشد
وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیستسقف مزارت هم، زمانی آسمان باشد
وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیستوضعت میان خانه چون زندانیان باشد
وقتی حسن باشی دگر جای تعجب نیستخون دلت از کنج لب‌هایت روان باشد
آری حسن بودی ولی هرگز ندیدی کهگلبرگ روی مادرت چون ارغوان باشد
سخت است تشنه باشی و لب‌های لرزانتحتی برای آب خوردن ناتوان باشد
هنگام برخورد لبت با کاسهٔ آب استوقت گریز روضه‌های خیزران باشد


پانویس

منابع