شبی که نور زلال تو در جهان گم شد
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | رضا اسماعیلی |
قالب | غزل |
وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن |
موضوع | رسول خدا(ص) |
مناسبت | مرثیه |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۸بیت |
شبی که نور زلال تو در جهان گم شد را شاعر معاصر رضا اسماعیلی درباره رسول خدا(ص) سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه در هشت بیت در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن سروده شده است.
متن شعر
شبی که نور زلال تو در جهان گم شد | سپیده، جامه سیه کرد و ناگهان گُم شد | |
ستاره خون شد و از چشم آسمان افتاد | فلک ز جلوه فرو ماند و کهکشان گم شد | |
به باغ سبز فلک، مهر و ماه پژمردند | زمین به سر زد و لبخند آسمان گم شد | |
دوباره شب شد و در ازدحام تاریکی | صدای روشن خورشید مهربان گم شد | |
پس از تو، پرسش رفتن بدون پاسخ ماند | به ذهن جاده، تکاپوی کاروان گم شد | |
بهار، صید خزان گشت و باغ گل پژمرد | شبی که خندهٔ شیرین باغبان گم شد | |
شکست قلب صبور فرشتگان از غم | شبی که قبلهٔ توحید عاشقان گم شد | |
نشست بغض خدا در گلوی ابراهیم | شبی که کعبۀ جان، قبلۀ جهان گم شد |