اذانی تازه کرده در سرم حس ترنم را
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | عبدالرضا کوهمال جهرمی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن |
| موضوع | حضرت احمد بن موسی(ع) |
| مناسبت | منقبت |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸ بیت |
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را غزل شعری درباره اثر طبع عبدالرضا کوهمال جهرمی شاعرآیینی معاصر ایران است. این شعر در هشت بیت در قالب غزل سروده است. موضوع این شعر درباره حضرت احمد بن موسی(ع) در گونه منقبت با وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن است.
متن شعر
{ب|به خود می‌آیم از اشکی که در هر بیت من جاری‌ست|چه باران خوشی، من دوست دارم این تداوم را}}
| اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را | ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را | |
| تجلی‌خانه برپا کرده با گلدسته‌های نور | تداعی می‌کند صحن و سرایش مشهد و قم را | |
| مفاتیح‌الجنان بر لب، در و دیوارها شاعر | عوض کرده‌ست این تصویر‌ها طرز تکلم را | |
| دلی اندازهٔ دریا برایش با خود آوردم | که با لبخندی آرامش دهد روح تلاطم را | |
| هماره قدسیان بر سفرهٔ اکرام او مُنعِم | خدا بخشیده بر خوان کریمان این تنعّم را | |
| پدر باب الحوائج او خودش شاهچراغ اما | زیارت‌نامه می‌خواند دمادم نور هشتم را | |
| تصور می‌کنم در طوس هستم، چشم می‌بندم | و حس می‌گیرم از شیراز این اوج تجسم را |