فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۵ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =علی ذوالقدر | قالب =غزل | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن | موضوع =امام حسن(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۸بیت...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید
اطلاعات شعر
نام شاعرعلی ذوالقدر
قالبغزل
وزنمفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
موضوعامام حسن(ع)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۸بیت


فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید را شاعر آیینی علی ذوالقدر درباره امام حسن(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هشت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن می‌باشد.

متن شعر

فدای جود کسی که هر آنچه را بخشیدفقط به خاطر خشنودی خدا بخشید
از ابتدا پدرش فکر ما گداها بودکه سفره ی کرمش را به مجتبی بخشید
غریب بود، اگرچه گدا فراوان داشتکریم بود، بدون سر و صدا بخشید
کریم کار ندارد به اسم و رسم کسیغریبه را چه بسا بیش از آشنا بخشید
ملامتش نکنید آنکه را مدینه نرفتمدینه زائر خود را به کربلا بخشید
دو ماه گریه برای حسین باعث شدکه رزق اشک حسن را خدا به مابخشید
گمان کنم که دگر مادری زمین نَخورَدخدا فقط به حسن اینچنین بلا بخشید
گمان دیگرم این است که دم آخربه غیر قاتل مادر بقیه را بخشید

پانویس

منابع