فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | علی ذوالقدر |
قالب | غزل |
وزن | مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن |
موضوع | امام حسن(ع) |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۸بیت |
فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید را شاعر آیینی علی ذوالقدر درباره امام حسن(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هشت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن میباشد.
متن شعر
فدای جود کسی که هر آنچه را بخشید | فقط به خاطر خشنودی خدا بخشید | |
از ابتدا پدرش فکر ما گداها بود | که سفره ی کرمش را به مجتبی بخشید | |
غریب بود، اگرچه گدا فراوان داشت | کریم بود، بدون سر و صدا بخشید | |
کریم کار ندارد به اسم و رسم کسی | غریبه را چه بسا بیش از آشنا بخشید | |
ملامتش نکنید آنکه را مدینه نرفت | مدینه زائر خود را به کربلا بخشید | |
دو ماه گریه برای حسین باعث شد | که رزق اشک حسن را خدا به مابخشید | |
گمان کنم که دگر مادری زمین نَخورَد | خدا فقط به حسن اینچنین بلا بخشید | |
گمان دیگرم این است که دم آخر | به غیر قاتل مادر بقیه را بخشید |