شاعر آیینی:محمد سهرابی

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۵ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام =محمد سهرابی | تصویر = اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | سرشناسی = | نام اصلی = | زمینه فعالیت = شعر آیینی | ملیت = ایرانی | تاریخ تولد =۱۳۵۴شمسی |...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
شاعر آیینی:محمد سهرابی
پرونده:اندازه تصویر =
اطلاعات
زمینه فعالیتشعر آیینی
ملیتایرانی
محل زندگیتهران
سبک نوشتاریهندی
دیوان اشعار«تختۀ مشق»، «سایۀ صدا»، «نسخۀ نسیان» و «فانوس خیال»
تخلصمعنی


محمد سهرابی از شاعران آیینی معاصر ایران و تخلص شعری او «معنی» است. مجموعه های «تختۀ مشق»، «سایۀ صدا»، «نسخۀ نسیان» و «فانوس خیال» از آثار اوست.

معرفی

محمد سهرابی ۹ بهمن ۱۳۵۴ در تهران متولد شد. اصالت او زنجانی است. سرودن را از سال ۱۳۷۰ش آغاز کرد. او دارای مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی است. با ترغیب نزدیکان در کنکور کارشناسی‌ارشد شرکت کرد و به دانشگاه علامه طباطبایی راه یافت و پس از گذراندن نیم ترم، از تحصیل در دانشگاه انصراف داد. وی سال‌ها به ویراستاری و بازنویسی متون مشغول شد و با ناشران مختلفی همکاری کرد. سبک شعری او برگرفته از مکتب هندی است. او با تفأل به دیوان صائب تبریزی، تخلص «معنی» را برای خود برگزید. «تختۀ مشق»، «سایۀ صدا»، «نسخۀ نسیان» و «فانوس خیال» برخی از مجموعه شعرهای او است. بارها به استقبال اشعاری از بیدل و صائب و دیگر شاعران هندی سرا رفته است. غزل شعر مناجات با خدا مطلع آن است:

خواهان تو هر قدر هنر داشته باشداول قدم آن است جگر داشته باشد

یا شعری دیگر از او درباره امام حسین (ع) که مقطع آن است:

در روز حشر كه بپرسند چه داشتي؟سر بر کند حسین و بگوید حساب شد

پانویس

منابع