گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۹ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = حافظ شیرازی | قالب = غزل | وزن =فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۸بیت | منبع =...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
اطلاعات شعر
نام شاعرحافظ شیرازی
قالبغزل
وزنفعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
موضوععرفانی
زبانفارسی
تعداد ابیات۸بیت


گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر قدیمی حافظ شیرازی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلنو فضای شعری عرفانی، معنوی در هشت سروده شده است.

متن شعر

گلعذاری ز گلستان جهان ما را بسزین چمن سایۀ آن سرو روان ما را بس
من و هم‌صحبتی اهل ریا دورم باداز گرانان جهان رطل گران ما را بس
قصر فردوس به پاداش عمل می‌بخشندما که رندیم و گدا، دیر مغان ما را بس
بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببینکاین اشارت ز جهان گذران ما را بس
نقد بازار جهان بنگر و آزار جهانگر شما را نه بس این سود و زیان ما را بس
یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیمدولت صحبت آن مونس جان ما را بس
از در خویش خدا را به بهشتم مفرستکه سر کوی تو از کون و مکان ما را بس
حافظ از مشرب قسمت گله نا انصافی‌ستطبع چون آب و غزل‌های روان ما را بس

پانویس

منابع