ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی

ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی

اطلاعات شعر
نام شاعر	سعدی شیرازی
قالب	غزل
وزن	مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
موضوع	انتظار
زبان	فارسی
تعداد ابیات	۸بیت

ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی از اشعار انتظار گونه شاعر قدیمی سید محمد شیرازی (رضوانی) است. این شعر در قالب غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن و فضای شعری عرفانی، معنوی در هشت بیت سروده شده است.

متن شعر

ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی		جهان و هرچه در او هست صورت‌اند و تو جانی
به پای خویشتن آیند عاشقان به کمندت		که هرکه را تو بگیری ز خویشتن برهانی
مرا مپرس که چونی به هر صفت که تو خواهی		مرا مگو که چه نامی به هر لقب که تو خوانی
تو پرده پیش گرفتی و ز اشتیاق جمالت		ز پرده‌ها به درافتاد رازهای نهانی
بر آتش تو نشستیم و دود شوق برآمد		تو ساعتی ننشستی که آتشی بنشانی
چو پیش خاطرم آید خیال صورت خوبت		ندانمت که چه گویم ز اختلاف معانی
من ای صبا ره رفتن به کوی دوست ندانم		تو می‌روی به سلامت سلام ما برسانی
سر از کمند تو سعدی به هیچ روی نتابد		اسیر خویش گرفتی بکش چنان که تو دانی