لبیک ای پدر که مَنَت یار و یاورم
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | ادیب‌الممالک فراهانی |
| قالب | ترکیب بند(بند نهم) |
| وزن | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن |
| موضوع | علی اصغر(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۱بیت |
لبیک ای پدر که مَنَت یار و یاورم را شاعر قدیمی ادیب‌الممالک فراهانی درباره حضرت علی اصغر(ع) در یازده سروده است. این شعر در قالب ترکیب بند (بند نهم) و در گونه مرثیه با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن سروده شده است.
متن شعر
| لبیک ای پدر که مَنَت یار و یاورم | در یاری تو، نایب عبّاس و اکبرم | |
| مدهوش باده‌ی خم می‌خانه‌ی غمم | مشتاق دیدن رخ عمّ و برادرم | |
| آب ار نمی‌رسد به لبِ لعلِ نازکم | شیر ار نمانْده در رگ پستان مادرم | |
| در آرزوی ناوک تیر سه شعبه‌ام | در حسرت زلال روان‌بخش کوثرم | |
| در شوق آن دقیقه که صیّاد روزگار | با ناوکِ کمانِ قضا بشْکند پرم | |
| خواهم به شاخ سدره نَهَم آشیان، فراز | تا بنْگری که عرش خدا را کبوترم | |
| هر چند جثّه کوچک و تن، لاغر است لیک | از دولتت، هوای بزرگی است در سرم | |
| آن قطره‌ام که سالک دریای قلزمم | آن ذرّه‌ام که عاشق خورشید انورم | |
| با دست‌های کوچک خود، جان خسته را | در کف گرفته‌ام که به پای تو بسْپرم | |
| آغوش برگشای و مرا گیر در بغل | تا گوی استباق ز میدان به در برم | |
| شاه شهید در طرب از این ترانه شد | او را به بر گرفت و به میدان، روانه شد |