سحر از کوه خاور تیغ اِسکندر چو شد پیدا
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | هاتف اصفهانی |
| قالب | قصیده |
| وزن | مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن |
| موضوع | امیرالمومنین(ع) |
| مناسبت | مدح |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۲بیت |
سحر از کوه خاور تیغ اِسکندر چو شد پیدا را شاعر قدیمی هاتف اصفهانی درباره مدح امیرالمومنین(ع) و در قالب قصیده در دوازده بیت سروده است. این قصیده در وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن است.
متن شعر
| سحر از کوه خاور تیغ اِسکندر چو شد پیدا | عیان شد رشحهء خون از شکافِ جوشن دارا | |
| دَمِ روح الَقُدس زد چاک در پیراهنِ مریم | نمایان شد میانِ مَهدِ زرّین طلعتِ عیسی | |
| میانِ روضهء خَضرا روان شد چشمهء روشن | کنارِ چشمهء روشن بر آمد لالهء حَمرا | |
| زِ دامانِ نسیمِ صبح پیدا شد دَم عیسی | زِ جیبِ روشنِ فَجر آشکارا شد کَفِ موسی | |
| دُر اَفشان کرد از شادی فلک چون دیدهء مجنون | بر آمد چون زِ خاور طلعتِ خُور چون رُخ لیلا | |
| مگر غمازِ صبح از بامِ گردون دیدشان ناگه | که پوشیدند چشم از غمزه چندین لَعبتِ زیبا | |
| در آمد زاهدِ صبح از در دردی کشِ گردون | زدش بر کُوهِ خاور بی محابا شیشهء صَهبا | |
| بر آمد تُرکی از خاور، جهان آشوب و غارتگر | به یغما بُرد در یک دَم، هزاران لولوِ لالا | |
| نهنگِ صبح لب بُگشود و دزدیدند سر، پیشش | هزاران سیم گون ماهی در این سیماب گون دریا | |
| بر آمد از کنامِ شرق شیری آتشین مَخلب | گریزان اَنجمش از پیشِ روبه سان گر از آسا | |
| چنان کَز صُولتِ شیرِ خدا کُفار در میدان | چنان کَز حملهء ضرغامِ دین اِبطال بر بیدا | |
| هژیرِ سالبِ غالب علی اِبنِ اَبی طالب | اِمامِ مشرق و مغرب اَمیرِ یَثرب و بَطحا |