ای خوش آن صبحدمی که آیت بشری رسدم
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | ملا محمد مهدی نراقی |
| قالب | غزل |
| موضوع | توحیدی |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
ای خوش آن صبحدمی که آیت بشری رسدم از اشعار توحیدی مناجاتی عالم شاعر ملا محمد مهدی نراقی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن و فضای شعری عرفانی، معنوی در هفت بیت سروده شده است.
متن شعر
| ای خوش آن صبحدمی که آیت بشری رسدم | نفخه روح قدس از دم عیسی رسدم | |
| ارمغان آوردم پیر مغان راحت روح | آنچه در عقل تو ناید به هویدا رسدم | |
| بشکند مرغ سماوی قفس ناسوتی | اذن پرواز سوی عالم بالا رسدم | |
| برقع طبع به دور افکنم از چهره عقل | در فضای جبروت اذن تماشا رسدم | |
| روح قدسی گسلد بند طبیعت از پای | رخصت سیر بدین گنبد خضراء رسدم | |
| عقل بگذارم و در دامن عشق آویزم | قاصدی گر به سر از منزل سلمی رسدم | |
| جلوه گر یار در آمد ز رخ افکنده حجاب | به وصالش رسم و جمله تمنا رسدم |