من ماندم و مرغ سحر و نوحه‌گری‌ها
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | من ماندم |
| نام شاعر | محمدجواد غفورزاده |
| قالب | غزل |
| وزن | مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن |
| موضوع | حضرت زینب(س) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۹بیت |
من ماندم و مرغ سحر و نوحه‌گری‌ها مطلع شعری از محمدجواد غفورزاده درباره حضرت زینب(س) است. این شعر در قالب غزل در گونه مدح و مرثیه با وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن و در نه بیت سروده شده است.
متن شعر
| من ماندم و مرغ سحر و نوحه‌گری‌ها | اندوه پرستو، غم بی‌بال‌وپری‌ها | |
| من ماندم و هشتاد و چهار آیۀ عصمت | در سایۀ آوارگی و دربه‌دری‌ها | |
| من خواهر خورشید به خون خفتۀ عشقم | باید که بگیرم خبر از هم‌سفری‌ها | |
| در این شب تاریک خدایا! کمکم کن | تا راه به جایی ببرد، راهبری‌ها | |
| خون شهدا ریخت، در این دشت بلاخیز | تا خشک شود ریشۀ بیدادگری‌ها | |
| تا صاعقۀ ظلم و ستم را ببرد باد | تبدیل به فریاد شد این نوحه‌گری‌ها | |
| ای خون شما آبروی چشمۀ توحید | ای چشم شما آینۀ حق‌نگری‌ها | |
| عباس علمدار تو همت کن و برخیز | تا سهم شقایق نشود خون جگری‌ها | |
| ای ماه شب چارده، امشب به کجایی | جان بر لب من آمده از بی‌خبری‌ها |