ای قوم به حج آمده در خویش نپایید

ای قوم به حج آمده در خویش نپایید		از خوف درآیید که مهمان خدایید
این‌جا که فرودآمده چون ماه زمینید		در اوج شرف، مهر جهان‌تاب سمایید
از کعبۀ دل، تا حرم دوست رهی نیست		احرام ببندید و در این خانه درآیید
با سعی به سرچشمۀ زمزم بشتابید		تا مروه برانید که خود اصل صفایید
تابان همه جا جلوۀ دلدار ببینید		دلدار در این آینه‌بازار، ببینید