قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود

قصیده ای که در او مدح مرتصی نبود میرزا دارا یا میرزا دارا بیک جویا تبریزی که اصل وی از تبریز است در کشمیر به دنیا آمد و در تبریز نشو و نما یافت و به سال ۱۱۱۰ یا ۱۱۱۸ه.ق درگذشت. در عهد عالمگیرشاه، مشهور و مورد احترام و اکرام وی وحاکمان ‏کشمیر قرار گرفت.جویا تبریزی از چهره‌های نامدار در سبک هندی است. او از مهم‌ترین شاگردان صائب تبریزی به شمار می‌آید.

شعرین تانیماسی

این شعر، غزل است و دارای 7 بیت می باشد.وزن آن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن بوده و در مدح میرالمومنین علی(ع) است.

متن شعر

قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود		چو سبحه ای ست که از خاک کربلا نبود
وجود پاک تو و ذات حضرت نبود		چو لفظ و معنی از یکدگر جدا نبود
بود ز شیر فلک ربتهٔ سگت افزون		گدای درگه تو کم ز پادشا نبود
به کیش اهل محبت کسی که از دل و جان		غلام تو نبود بندهٔ خدا نبود
کسی که بغض تو در خاطرش گره کرده است		نمی شود ولد حیض یا زنا نبود
همین بس است بهشتم که روز بازپسین		مرا به درگه غیر تو التجا نبود
هزار شکر که از شعر و شاعری جویا		به غیر مدح سراییم مدعا نبود