قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود

از ویکی تراث
قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود
اطلاعات شعر
نام شعرکیش اهل محبت
نام شاعرمیرزا داراب جویا
قالبغزل
وزنمفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
موضوعمدح امیرالمومنین
مناسبتمجالس شیعه
زمان سرایشقدیم
زبانفارسی
تعداد ابیات7
منبعدیوان جویای تبریزی


قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود میرزا دارا یا میرزا دارا بیک جویا تبریزی که اصل وی از تبریز است در کشمیر به دنیا آمد و در تبریز نشو و نما یافت و به سال ۱۱۱۰ یا ۱۱۱۸ه.ق درگذشت. در عهد عالمگیرشاه، مشهور و مورد احترام و اکرام وی وحاکمان ‏کشمیر قرار گرفت.جویا تبریزی از چهره‌های نامدار در سبک هندی است. او از مهم‌ترین شاگردان صائب تبریزی به شمار می‌آید.

معرفی شعر

این شعر، غزل است و دارای 7 بیت می باشد.وزن آن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن بوده و در مدح میرالمومنین علی(ع) است.

متن شعر

قصیده ای که در او مدح مرتضی نبودچو سبحه ای ست که از خاک کربلا نبود
وجود پاک تو و ذات حضرت نبودچو لفظ و معنی از یکدگر جدا نبود
بود ز شیر فلک رتبه ی سگت افزونگدای درگه تو کم ز پادشا نبود
به کیش اهل محبت کسی که از دل و جانغلام تو نبود بندهٔ خدا نبود
کسی که بغض تو در خاطرش گره کرده استنمی شود ولد حیض یا زنا نبود
همین بس است بهشتم که روز بازپسینمرا به درگه غیر تو التجا نبود
هزار شکر که از شعر و شاعری جویابه غیر مدح سراییم مدعا نبود

[۱]

  1. دیوان جویای تبریزی، ص 212