مدحت کن و بستای کسی را که پیمبر

مدحت کن و بستای کسی را که پیمبر اثر شعری از کسایی مروزی است. این غزل شعری کهن در گونه منقبت امام علی(ع) در چهار بیت سروده شده است. کسایی مروزی شعر «مدحت کن و بستای کسی را که پیمبر» را در مدح امیرالمومنین(ع) و فضیلت حضرت سروده است.

متن شعر

مدحت کن و بستای کسی را که پیمبر		بستود و ثنا کرد و بدو داد همه کار
آن کیست بدین حال و که بوده است و که باشد ؟		جز شیر خداوند جهان ، حیدر کرّار
این دین هدی را به مثل دایره ای دان		پیغمبر ما مرکز و حیدر خط پرگار
علم همه عالم به علی داد پیمبر		چون ابر بهاری که دهد سیل به گلزار