کی رفته‌ای ز دل که تمنا کنم تو را

کی رفته‌ای ز دل که تمنا کنم تو را		کی بوده‌ای نهفته که پیدا کنم تو را
غیبت نکرده‌ای که شوم طالب حضور		پنهان نگشته‌ای که هویدا کنم تو را
با صد هزار جلوه برون آمدی که من		با صد هزار دیده تماشا کنم تو را
مستانه کاش در حرم و دیر بگذری		تا قبله‌گاه مؤمن و ترسا کنم تو را
خواهم شبی نقاب ز رویت بر افکنم		خورشید کعبه، ماه کلیسا کنم تو را
زیبا شود به کارگه عشق کار من		هرگه نظر به صورت زیبا کنم تو را