۲٬۷۶۳
ویرایش
شاعر آیینی:سید محمد شیرازی (رضوانی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر | |||
{{جعبه اطلاعات شاعر | | نام = سیدمحمد شیرازی | ||
| نام | | تصویر = | ||
| تصویر | | توضیح تصویر = | ||
| سرشناسی = | |||
| توضیح تصویر | | نام شاعر = سیدمحمد شیرازی | ||
| سرشناسی | | لقب = سلطان الواعظین | ||
| نام | | مشهور = فصیح الزمان شیرازی | ||
| فرزندان = | |||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| تخلص = رضوانی | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| محل تولد = فسا | |||
| تاریخ تولد = ۱۲۴۰ش | |||
| محل زندگی = تهران | |||
| مرگ = | |||
| آرامگاه = ابن بابویه | |||
| کتاب = | |||
| سبک شعری = | |||
| نام دیوان = | |||
| رشته تحصیلی = | |||
|لقب | | وب‌گاه = | ||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
|تخلص | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| وب‌گاه | |||
}} | }} | ||
'''فصیح‌الزمان شیرازی''' از شاعران ایرانی قرن سیزدهم است. ناصر الدین به او «فصیح الزمان» و مظفرالدین | '''فصیح‌الزمان شیرازی''' از شاعران ایرانی قرن سیزدهم است. ناصر الدین شاه به او «فصیح الزمان» و مظفرالدین شاه «سلطان الواعظین» لقب داده است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
سیدمحمد شیرازی متخلص به «رضوانی» سال ۱۲۴۰ در شهر فسا متولد شد. پس از تحصیل علوم حوزوی در اصفهان و قم، به تهران مهاجرت کرد و به وعظ و خطابه پرداخت. فصیح‌الزمان سال‌هایی متمادی در تهران منبر می‌رفت که با استقبال عوام و خواص روبرو شد. خِبرگی او در سخنوری سبب شد به دربار [[ناصرالدین شاه]] راه پیدا کرده و از او لقب «فصیح‌الزمان» را دریافت کند. مظفرالدین شاه نیز به او لقب «سلطان‌الواعظین» را داد. وی در سال ۱۳۲۴ در تهران درگذشت و در آرامستان ابن‌بابویه شهر ری به خاک سپرده شد. از وی دیوان اشعاری به جا مانده است. [[غزل]] شعر معروف فصیح الزمان با موضوع انتظار: | سیدمحمد شیرازی متخلص به «رضوانی» سال ۱۲۴۰ در شهر فسا متولد شد. پس از تحصیل علوم حوزوی در اصفهان و قم، به تهران مهاجرت کرد و به وعظ و خطابه پرداخت. فصیح‌الزمان سال‌هایی متمادی در تهران منبر می‌رفت که با استقبال عوام و خواص روبرو شد. خِبرگی او در سخنوری سبب شد به دربار [[ناصرالدین شاه]] راه پیدا کرده و از او لقب «فصیح‌الزمان» را دریافت کند. مظفرالدین شاه نیز به او لقب «سلطان‌الواعظین» را داد. وی در سال ۱۳۲۴ در تهران درگذشت و در آرامستان ابن‌بابویه شهر ری به خاک سپرده شد. از وی دیوان اشعاری به جا مانده است. [[غزل]] شعر معروف فصیح الزمان با موضوع انتظار: | ||