۱٬۱۷۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
''' | '''سید محمد شیرازی''' (۱۲۴۰ - ۱۳۲۴ق) ملقب به فصیحالزمان و متخلص به رضوانی از شاعران اواخر دوره قاجار و بعد از آن بود. ناصر الدین شاه به او «فصیح الزمان» و مظفرالدین شاه «سلطان الواعظین» لقب داده است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
سیدمحمد شیرازی متخلص به «رضوانی» سال ۱۲۴۰ در شهر فسا متولد شد. پس از تحصیل علوم حوزوی در اصفهان و قم، به تهران مهاجرت کرد و به وعظ و خطابه پرداخت. فصیحالزمان سالهایی متمادی در تهران منبر میرفت که با استقبال عوام و خواص روبرو شد. خِبرگی او در سخنوری سبب شد به دربار [[ناصرالدین شاه]] راه پیدا کرده و از او لقب «فصیحالزمان» را دریافت کند. مظفرالدین شاه نیز به او لقب «سلطانالواعظین» را داد. وی در سال ۱۳۲۴ در تهران درگذشت و در آرامستان ابنبابویه شهر ری به خاک سپرده شد. | سیدمحمد شیرازی متخلص به «رضوانی» سال ۱۲۴۰ در شهر فسا متولد شد. پس از تحصیل علوم حوزوی در اصفهان و قم، به تهران مهاجرت کرد و به وعظ و خطابه پرداخت. فصیحالزمان سالهایی متمادی در تهران منبر میرفت که با استقبال عوام و خواص روبرو شد. خِبرگی او در سخنوری سبب شد به دربار [[ناصرالدین شاه]] راه پیدا کرده و از او لقب «فصیحالزمان» را دریافت کند. مظفرالدین شاه نیز به او لقب «سلطانالواعظین» را داد. وی در سال ۱۳۲۴ در تهران درگذشت و در آرامستان ابنبابویه شهر ری به خاک سپرده شد. |
ویرایش