۲٬۷۶۳
ویرایش
کاربر:Eskandari/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شعر | {{جعبه اطلاعات شعر | ||
| عنوان = | | عنوان =بیا که شیشه قسم می‌دهد به عهد کهن | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام شعر = | | نام شعر = | ||
| نام شاعر = | | نام شاعر =فیاض لاهیجی | ||
| قالب =غزل | | قالب =غزل | ||
| وزن =فعلاتن | | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | ||
| موضوع =امام | | موضوع =امام حسن(ع) | ||
| مناسبت = | | مناسبت = | ||
| زمان سرایش = معاصر | | زمان سرایش = معاصر | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| تعداد ابیات = | | تعداد ابیات =۱۸بیت | ||
| منبع = | | منبع = | ||
}} | }} | ||
''' | '''بیا که شیشه قسم می‌دهد به عهد کهن''' را شاعر قرن یازدهم [[فیاض لاهیجی]] درباره امام حسن(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه منقبت و در هجده بیت سروده شده است. قالب این شعر قصیده و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن می‌باشد. | ||
==متن شعر== | ==متن شعر== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| | {{ب|بیا که شیشه قسم می‌دهد به عهد کهن|که توبه بشکن، این‌بار هم به گردن من}} | ||
{{ب| | {{ب|که گرد عقل بشوییم از دل و از جان|غبار هوش فشانیم از سر و از تن}} | ||
{{ب| | {{ب|خوشا شراب تماشا که جام جامش را|ز راه دیده توان خورد، نه ز راه دهن} | ||
{{ب| | {{ب|کسی که مستی دیدار دیده می‌داند|که باده بادۀ عشق است و غیر آن همه فن}} | ||
{{ب|از | {{ب|حدیث باده به قول و غزل کشید آخر|مقرر است که خیزد سخن همی ز سخن}} | ||
{{ب| | {{ب|بیان قدر تو مستغنی است از تقریر|صفای ذات تو بالاتر است از گفتن}} | ||
{{ب| | {{ب|ز خط حکم تو حکم قضا نپیچد سر|ز طوق امر تو گردون نمی‌کشد گردن}} | ||
{{ب| | {{ب|شکستِ شیشه درستی نمی‌پذیرد لیک|دل شکسته ز لطف تو می‌توان بستن}} | ||
{{ب| | {{ب|به سنگریزۀ شهر جلال و شوکت تو|هزار رشک برد لؤلوی دیار عدن}} | ||
{{ب| | {{ب|ز ضبط عدل جهان‌پرور تو خوبان را|ستیزه از مژه دور است و تلخی از گفتن}} | ||
{{ب|به عهد عدل تو از بیم قهر نتواند|که بی‌اجازت دربان رود صبا به چمن}} | |||
{{ب|اگر تصور لطفت کند عجب نبود|که همچو کوه ببالد به خویشتن ارزن}} | |||
{{ب|نسیم لطف تو بر دوزخ ار وزد شاید|که دوزخی ز عذاب ابد شود ایمن}} | |||
{{ب|اگر به دشمن خود صلح کرده‌ای چه عجب|که عادت است به لقمه دهان سگ بستن}} | |||
{{ب|مرا چو لطف تو باشد شکایت از که کنم؟|مرا چو کوی تو باشد کجا کنم مسکن؟}} | |||
{{ب|مرا که مهر تو آواره دارد از دو جهان|چه شکوه‌ام دگر از غربت است یا که وطن}} | |||
{{ب|رسید وقت دعا ختم کن سخن فیاض|که نیست شیوۀ اخلاص درد دل کردن}} | |||
{{ب|معاندان تو را باد تیر در دیده|ملازمان تو را در بر از دعا جوشن}} | |||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
[[رده:شعر با موضوع امام | [[رده:شعر با موضوع امام حسن(ع)]] | ||
[رده:شعر در قالب قصیده]] | |||