۲٬۸۰۱
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =از علی آموز اخلاص عمل | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =مولوی | قالب =قصیده مثنوی | وزن = فاعلاتن فاعلاتن فاعلن | موضوع =امیرالمومنین(ع) | مناسبت = مدح | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۵۲بیت | منبع...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==توضیح و تشریح== | |||
بیت اول | |||
شعر درباره پاکی و نیککرداری حضرت علی(ع) بازگو میکند. حضرت علی در یکی از جنگها در راه خدا با کافری رو به رو میشود که آن مبارز، آب دهان خود را بر صورت حضرت علی میاندازد و کظم غیظ می کند. | |||
در بیت ابتدای شعر از آرایه های ادبی (شیر حق) استعاره از حضرت علی(ع) است. همچنین قافیه عمل و دغل به کار رفته است. | |||
بیت دوم | |||
اشاره به مسلط شدن حضرت بر دشمن است. | |||
بیت سوم | |||
واژه خدو به معنای اب دهان است. | |||
بیت چهارم | |||
کاهلی به معنای دست کشیدن از ادامه جنگ | |||
بیت پنجم | |||
دشمن از کار امام علی(ع) متعجب شد | |||
بیت ششم | |||
در این بیت از آرایه ادبی تیغ و تیز (جناس) استفاده شده است. منظور از تیغ شمشیر است و واژه (گذاشتن) کنایه از رها کردن است. | |||
===توضیح برخی از واژگان=== | |||
آز: حرص، طمع | |||
اخلاص: عقیده پاک داشتن، پاکی نیت | |||
افراشتن: کشیدن | |||
اهریمن: شیطان | |||
بگذاشتی: رها کردی | |||
بی محل: نامناسب | |||
تیغ: شمشیر | |||
حق: خدا | |||
حیران: متعجب | |||
خدو: آب دهان | |||
در زمان: فوری، بی درنگ | |||
دست یافت: پیدا کرد | |||
دغل: مکر و حیله، فریبکاری | |||
سزا: سزاوار، شایسته | |||
شتافت: سریع رفت | |||
صادق: راستگو | |||
عفو: بخشش | |||
عمل: کار | |||
غزا: جنگ کردن در راه خدا، پیکار | |||
فعل: عمل، کار | |||
کاذب: دروغگو | |||
کاهلی: سستی، تنبلی | |||
گوا: شاهد، گواه، دلیل | |||
منزه: پاک، بی عیب | |||
نبی: پیامبر | |||
ولی: سرپرست، رهبر دینی | |||
هوا: میل و آرزو | |||