پرش به محتوا

تاج اسرار علی قطب مدار عشق است: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
 
{{سرصفحه
{{جعبه اطلاعات شعر
  | مطلع=تاج اسرار علی قطب مدار عشق است
  | عنوان =تاج اسرار علی قطب مدار عشق است
  | نام شعر=حکیم ملا هادی سبزواری
  | تصویر =  
  | شاعر =  
  | توضیح تصویر =  
  | مصحح =  
  | نام شعر = تاج اسرار علی قطب مدار عشق است
  | بخشی از دیوان =
  | نام شاعر = حکیم ملا هادی سبزواری
  |قالب =غزل
  | قالب =غزل
  |وزن =  
  | وزن =  
  |موضوع = امام علی(ع)
  | موضوع = امام علی(ع)
  | قبلی =
  | مناسبت = مدح
| بعدی =  
  | زمان سرایش =  
  | سال خورشیدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال میلادی =
  | تعداد ابیات =۱۲ بیت
  | سال قمری =  
  | منبع = https://ganjoor.net/asrar/divanhs/ghazal-hs/sh118
  | یادداشت =
}}
}}


[[حکیم ملا هادی سبزواری]]:
{{شعر}}
 
{{ب|نقش دیوان قضا آیتی از دفتر عشق|آسمان بی سر و پائی بود از کشور عشق}}
نقش دیوان قضا آیتی از دفتر عشق
{{ب|نه همین سینه بر آتش زدهٔ اوست خلیل|که بهرگوشه بسی سوخته از آذر عشق}}
 
{{ب|شرر سینهٔ ما گر چه گرفتی آفاق|با همه سوز بود اخگری از مجمر عشق}}
آسمان بی سر و پائی بود از کشور عشق
{{ب|آب حیوان که خضر زندهٔ جاویداز اواست|هست یکقطره ای از چشمهٔ جانپرور عشق}}
 
{{ب|میزند قهقهه بر مسند جمشید کسی|کوشد از خاک نشینان گدای در عشق}}
نه همین سینه بر آتش زدهٔ اوست خلیل
{{ب|میرساند به مقامی که خدایش داند|بیخودی را که گذارند بسر افسر عشق}}
 
{{ب|مظهر عشق نه تنهاست مقامات ظهور|کانچه در ممکن غیب است بود محضر عشق}}
که بهرگوشه بسی سوخته از آذر عشق
{{ب|طایر عشق همافر همایون بال است|قاف تا قاف وجود است بزیر پرعشق}}
 
{{ب|هرچه او معبر هستی است بود معدن عشق|هرچه او مظهر حسن است بود مصدر عشق}}
شرر سینهٔ ما گر چه گرفتی آفاق
{{ب|عشق ساری است خدارا چو حقیقت نگری|نیست انجامش و هم نیستی آمد سرعشق}}
 
{{ب|نشود هم به دم صبح قیامت هشیار|هرکه زد از کف ساقی ازل ساغر عشق}}
با همه سوز بود اخگری از مجمر عشق
{{ب|تاج اسرار علی قطب مدار عشق است|او بود دایره و مرکز او محور عشق}}
 
{{پایان شعر}}
آب حیوان که خضر زندهٔ جاویداز اواست
 
هست یکقطره ای از چشمهٔ جانپرور عشق
 
میزند قهقهه بر مسند جمشید کسی
 
کوشد از خاک نشینان گدای در عشق
 
میرساند به مقامی که خدایش داند
 
بیخودی را که گذارند بسر افسر عشق
 
مظهر عشق نه تنهاست مقامات ظهور
 
کانچه در ممکن غیب است بود محضر عشق
 
طایر عشق همافر همایون بال است
 
قاف تا قاف وجود است بزیر پرعشق
 
هرچه او معبر هستی است بود معدن عشق
 
هرچه او مظهر حسن است بود مصدر عشق
 
عشق ساری است خدارا چو حقیقت نگری
 
نیست انجامش و هم نیستی آمد سرعشق
 
نشود هم به دم صبح قیامت هشیار
 
هرکه زد از کف ساقی ازل ساغر عشق
 
تاج اسرار علی قطب مدار عشق است
 
او بود دایره و مرکز او محور عشق <ref>https://ganjoor.net/asrar/divanhs/ghazal-hs/sh118
</ref>
==پانویس==
۵۱۱

ویرایش