از بلبلان هماره پیام تو را شنید
از بلبلان هماره پیام تو را شنید | گل، جامه چاک کرد، چو نام تو را شنید | |
رونق نداشت گلشن ایران بدون تو | سرسبز شد همین که سلام تو را شنید | |
این خاک زیر پای تو بُستان شیعه شد | وقتی دلیل محکم گام تو را شنید | |
هر کس که برد توشهای از بوستان علم | فقه تو را شناخت، کلام تو را شنید | |
هر جا دلی پرید به شوق نگاه دوست | آوازۀ کبوتر بام تو را شنید | |
از شرم، روی گندم ری سرخ شد دمی | کز تو حدیث قتل امام تو را شنید |