خانه ی عشق

از ویکی تراث
خانه‏‏ ی‏‏ عشقاز امام خمینیدر قالب غزلموضوع: عرفانی
خانه‏‏ ی‏‏ عشق است و، منزلگاه عشّاق حزين استپايه‏‏ ی‏‏ آن برتر از دروازه‏‏ی‏‏ عرشِ برين است
اين سرا، بارافكن می‏‏ خوردگان راه يار استبا پريشان حالی‏‏ و، مستی‏‏ و، بيهوشی‏‏ قرين است
از جهان هستی‏‏ و ملك جهان بينی‏‏ برون استبا گروه نيستی‏‏ جويان عاشق همنشين‏‏‏‏ است
مسكن سودا گرانِ روی‏‏ يار گلعِذار استمركز دلدادگان آن نگار مه جبين است
پرده ‏‏داران حرم فرمانروايان طريقندبانی‏‏ اين بارگه آواره از روی‏‏ زمين است
عاكف اين كعبه، وارسته ز مدح اين و آنستخادم اين ميكده، دور از ثنا‏‏ی‏‏ آو و اين است