نمایش مبدأ برای قاتل به قصد قربت اگر تیغ کین کشید

{{سرصفحه شعر
 | مطلع=قاتل به قصد قربت اگر تیغ کین کشید
 | نام شعر= 
 | شاعر =صفایی جندقی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =ترکیب بند(۱۲)
 |وزن = 
 |موضوع = امام حسین(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی =
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|قاتل به قصد قربت اگر تیغ کین کشید|خاکش به دیده تیغ چرا بی گنه برید}}
{{ب|قتل تو ماتمی است جهان را که جاودان|با وی برابری نکند صد هزار عید}}
{{ب|پی چون نشد ستور که دشمن برآن سوار|بر نعش چاک چاک تو او راند و آن دوید}}
{{ب|تا از عطش گلت شده نیلوفری رواست|سوسن وش ار به چشم چمن خارها خلید}}
{{ب|کام جوان و پیر به یک رشحه تلخ ساخت|آن می که کام خشک تو زان جام ها کشید}}
{{ب|این غم کجا برم که غمت هیچ کس نخورد|جز خواهران بی کس و اطفال ناامید}}
{{ب|دهر از ازل گرفته عزایت که روز و شب|گیسو برید شام و سحر پیرهن درید}}
{{ب|اکرام بین که بعد شهادت چه کرد خصم|از نی جنازه بستش و از خون کفن برید}}
{{ب|پرداخت محملی که نظیرش ملک نیافت|آراست خلعتی که ندیدش فلک ندید}}
{{ب|تا نام روز رفت و نشان شب این ستم|بر نیک و بد نرفته سیه بوده یا سفید}}
{{ب|قاتل براین قتیل نه تنها گریست زار|تیغی که سربریدش از آن نیز خون چکید}}
{{ب|در بطن مادران همه طفلان خورند خون|ز آبی که طفلش از دم پیکان کین مکید}}
{{ب|نامد به خیمه گاه چرا با کمال قرب|چون شط فغان العطش از تشنگان شنید}}
{{ب|خود گر نه پای دجله به زنجیر بسته بود|دست قضا چرا نه به سر سوی وی چمید}}
{{ب|از کشتن این چراغ که نورش زیاد شد|هرچش عدو نهفت ظهورش زیاد شد}}
{{پایان شعر}}