نمایش مبدأ برای ای دل به یمن سلطنت فقر شاه باش

{{سرصفحه
 | مطلع=ای دل به یمن سلطنت فقر شاه باش
 | نام شعر=
 | شاعر = محیط قمی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 | بخشی از مجموعه اشعار =
 |قالب = غزل
 |وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
 |موضوع = امام علی(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}

{{شعر}}
{{ب|ای دل به یمن سلطنت فقر شاه باش|بی پا و سرپناه سریر و کلاه باش}}
{{ب|با نیستی بساز و غم بیش و کم مخور|بر بیش و کم هر آن چه بود پادشاه باش}}
{{ب|تا کی سپید جامه توان بود و دل سیاه؟|یک چند دل سپید و مرقع سیاه باش}}
{{ب|طی طریق پرخطر عشقت آرزو است|وارسته از دو کون، چو مردان راه باش}}
{{ب|آزادیت هوا است، ره خواجگان گزید|از خیل بندگان ولی الاه، باش}}
{{ب|در گلشن زمانه اگر گل نمی شوی|خود خوار هم مباش، خدا را گیاه باش}}
{{ب|بگریز در پناه شه اولیاء، علی|از حادثات دور فلک، در پناه باش}}
{{ب|ای جان مقیم درگه والای شاه شو|چون عرش خاکسار، در آن بارگاه باش}}
{{ب|ای دیده کسب نور، از آن آستانه کن|و آن گاه نوربخش به خورشید و ماه باش}}
{{ب|ما را شفاعتش طلبد چون گنهکار|ای تن مدام، غرقه ی بحر گناه باش}}
{{ب|از جان و دل غلام غلامان حیدرم|یا رب مرا به صدق ارادت گواه باش}}
{{ب|ای عذرخواه نامه سیاهان، به روز حشر|جرم «محیط» را بر حق، عذرخواه باش}}
{{پایان شعر}}