نمایش مبدأ برای ز سرشک دیده خاک عرفات را بشویم

{{سرصفحه شعر
 | مطلع=ز سرشک دیده خاک عرفات را بشویم
 | نام شعر=
 | شاعر =غلامرضا سازگار
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =غزل
 |وزن = 
 |موضوع = امام عصر(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|ز سرشک دیده خاک عرفات را بشویم|به منا و یا به مشعر به کجا تو را بجویم؟}}
{{ب|تو اگر به من‌کنی پشت، چه ‌کسی به من‌کند رو؟|من اگر به تو نگویم به که درد خود بگویم؟}}
{{ب|اگرم ز در برانی دگر آبرو ندارم|به خدا نمی‌گذاری که بریزد آبرویم}}
{{ب|به گناه بی‌شمارم، ز تو سخت شرمسارم|خجلم از این که حتی نمی‌آوری به رویم}}
{{ب|من اگر تو را ندیدم تو به من گشای چشمی|چه شود به یک نگاهت بدهند شستشویم؟}}
{{ب|تو کنار من نشستی و من از تو دور ماندم|قدمت به روی چشمم قدمی بیا به سویم}}
{{ب|من اگر سیاه رویم تو تمام چشم لطفی|به سیاهی‌ام نبینی که سفید گشته مویم}}
{{ب|ز هوا پرم درونم چو درون طبل خالی است|تو بیا و اکتفا کن ز کرم به های و هویم}}
{{ب|تو به من تبسمی کن تو ز من بپرس حالی|که تمام عرض حالم شده عقده در گلویم}}
{{ب|نگهی به «میثمت» کن که بوَد چو جام خالی|چه شود اگر بریزی تو شراب در سبویم}}
{{پایان شعر}}