در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{ جعبه اطلاعات شعر
{{جعبه اطلاعات شعر
  | عنوان       = در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد
  | عنوان =  
| عرض        =  
  | تصویر =  
  | تصویر       =  
  | توضیح تصویر =  
  | عرض تصویر   =
  | نام شعر = دشت لاله
| زیرنویس    =  
  | نام شاعر = وصال شیرازی
  | نام شعر     = در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد
  | قالب = ترکیب بند
| نام‌های دیگر = دشت لاله
  | وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | شاعر       = میرزامحمدشفیع شیرازی
  | موضوع = امام حسن(ع)
  | قالب       =  
  | مناسبت = هقتم صفر
  | سبک        =  
  | زمان سرایش =  
  | موضوع       = امام حسن(ع)
  | زبان = فارسی
  | مناسبت     =
| زبان        =  
  | زمان سرایش =  
  | مکان        =
| انگیزه سرایش=  
  | تعداد ابیات = ۱۷بیت
  | تعداد ابیات = ۱۷بیت
| کاربرد      =
  | منبع =  
| خواننده    =
| آهنگساز    =
| صوت        =
| ترجمه      =
  | منبع       =
|آثار وابسته  =
|مرتبط        =  
}}
}}
{{همچنین ببینید|وصال شیرازی}}
'''در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد'''بندی از ترکیب بند شعری از [[میرزا محمدشفیع شیرازی]] متخلص به وصال و معروف به میرزا کوچک از شاعران سده سیزدهم است.
'''در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد'''بندی از ترکیب بند شعری از [[میرزا محمدشفیع شیرازی]] متخلص به وصال و معروف به میرزا کوچک از شاعران سده سیزدهم است.


== معرفی ==
== معرفی ==
{{همچنین ببینید|وصال شیرازی}}
در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد را [[میرزا محمدشفیع شیرازی]] متخلص به [[«وصال»]] و معروف به «میرزا کوچک» سروده است.این شعر مرثیه در قالب [[ترکیب بند]] راجع به ماجرای شهادت [[امام حسن(ع)]] است. [[وزن]] این [[شعر]] مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن او از راه کتابت [[قرآن]] امرار معاش می‌کرد. وصال از علاقه‌مندان به مطالعه بود و کثرت مطالعه سبب شد تا در اواخر عمر نابینا شود. ماجرای سرودن این شعر هم [[توسل]] به [[رسول الله(ص)]] است جهت شفای چشمانش که به امر پیامبر خدا و [[حضرت زهرا(س)]] سروده است.از او [[دیوان]] شعری به یادگار مانده است. همچنین «صبح وصال» را به سبک [[گلستان]] نوشته شده است، مثنوی «بزم وصال» و تکمیل [[مثنوی]] «فرهاد و شیرین» [[وحشی بافقی]] از آثار او است.
در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد را [[میرزا محمدشفیع شیرازی]] متخلص به [[«وصال»]] و معروف به «میرزا کوچک» سروده است.این شعر مرثیه در قالب [[ترکیب بند]] راجع به ماجرای شهادت [[امام حسن(ع)]] است. [[وزن]] این [[شعر]] «مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن» او از راه کتابت [[قرآن]] امرار معاش می‌کرد. وصال از علاقه‌مندان به مطالعه بود و کثرت مطالعه سبب شد تا در اواخر عمر نابینا شود. ماجرای سرودن این شعر هم [[توسل]] به [[رسول الله(ص)]] است جهت شفای چشمانش که به امر پیامبر خدا و [[حضرت زهرا(س)]] سروده است.از او [[دیوان]] شعری به یادگار مانده است. همچنین «صبح وصال» را به سبک [[گلستان]] نوشته شده است، مثنوی «بزم وصال» و تکمیل [[مثنوی]] «فرهاد و شیرین» [[وحشی بافقی]] از آثار او است.


== متن شعر ==
== متن شعر ==