زیباییت ای ماه به هر شهر، شهیر است: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =زیباییت ای ماه به هر شهر، شهیر است | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =باده حلال | نام شاعر =حبیب الله چایچیان(حسان) | قالب =غزل | وزن = | موضوع =امیرالمومنین(ع) | مناسبت = مدح | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| زمان سرایش = معاصر | | زمان سرایش = معاصر | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| تعداد ابیات = | | تعداد ابیات =۹بیت | ||
| منبع = | | منبع = | ||
}} | }} | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
«زیباییت ای ماه به هر شهر، شهیر است» اثر شعری از حبیب الله چایچیان است. این غزل شعری در گونه مدح امام علی(ع) در | «زیباییت ای ماه به هر شهر، شهیر است» اثر شعری از حبیب الله چایچیان است. این غزل شعری در گونه مدح امام علی(ع) و عید غدیر در نه بیت سروده شده است. | ||
حبیب الله چایچیان شعر «زیباییت ای ماه به هر شهر، شهیر است» را در مدح امیرالمومنین(ع) سروده است. | حبیب الله چایچیان شعر «زیباییت ای ماه به هر شهر، شهیر است» را در مدح امیرالمومنین(ع) و غدیریه سروده است. | ||
==متن شعر== | ==متن شعر== |
نسخهٔ ۱۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۲
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شعر | باده حلال |
نام شاعر | حبیب الله چایچیان(حسان) |
قالب | غزل |
موضوع | امیرالمومنین(ع) |
مناسبت | مدح |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۹بیت |
زیباییت ای ماه به هر شهر، شهیر است را حبیب الله چایچیان درباره امیرالمومنین(ع) سروده است.
معرفی
«زیباییت ای ماه به هر شهر، شهیر است» اثر شعری از حبیب الله چایچیان است. این غزل شعری در گونه مدح امام علی(ع) و عید غدیر در نه بیت سروده شده است. حبیب الله چایچیان شعر «زیباییت ای ماه به هر شهر، شهیر است» را در مدح امیرالمومنین(ع) و غدیریه سروده است.
متن شعر
زیباییت ای ماه به هر شهر، شهیر است | دلها به کمند غمِ عشق تو اسیر است | |
تنها نه به راه تو منم بی دل و مجنون | دیوانه عشق تو به هر ملک، کثیر است | |
خورشید صفا چهره رخشنده طاهاست | ای تالی احمد، رخ تو ماه منیر است | |
بر تخت جلال تو زند بوسه سلیمان | قدر تو عیان در نظر شخص بصیر است | |
در مدح تو، ای مظهر اضداد چه گوییم | بالاست مقام تو و گفتار قصیر است | |
با این که تویی پادشه عالم هستی | کرباس تو را جامه و فرش تو حصیر است | |
پامال کند عدل تو بنیاد ستم را | دست تو یداللّه و به مظلوم، نصیر است | |
بغض تو دلیلی ست که دوزخ هدف اوست | حُبّ تو رفیقیکه به فردوس بشیر است | |
برگیر «حسان» ساغر می از کف ساقی | کاین باده حلالست چو از خُمّ غدیر است |