در کوفه از وفا و محبت نشسته نیست: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| نام شعر = | | نام شعر = | ||
| نام شاعر = ادیبالممالک فراهانی | | نام شاعر = ادیبالممالک فراهانی | ||
| قالب = | | قالب = ترکیب بند (بند هشتم) | ||
| وزن = | | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | ||
| موضوع = حضرت مسلم(ع) | | موضوع = حضرت مسلم(ع) | ||
| مناسبت = | | مناسبت = | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
}} | }} | ||
'''در کوفه از وفا و محبّت نشانه نیست''' را [[ادیبالممالک فراهانی]] درباره حضرت مسلم(ع) در یازده سروده است. این شعر در قالب | '''در کوفه از وفا و محبّت نشانه نیست''' را [[ادیبالممالک فراهانی]] درباره حضرت مسلم(ع) در یازده سروده است. این شعر در قالب ترکیب بند و در گونه مرثیه با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است. | ||
==متن شعر== | ==متن شعر== | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
[[رده:شعر با موضوع حضرت مسلم(ع)]] | [[رده:شعر با موضوع حضرت مسلم(ع)]] | ||
[[رده:شعرهای کهن]] | [[رده:شعرهای کهن]] | ||
[[رده:شعردر قالب ترکیب بند]] |
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۷
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | ادیبالممالک فراهانی |
قالب | ترکیب بند (بند هشتم) |
وزن | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن |
موضوع | حضرت مسلم(ع) |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۱۱بیت |
در کوفه از وفا و محبّت نشانه نیست را ادیبالممالک فراهانی درباره حضرت مسلم(ع) در یازده سروده است. این شعر در قالب ترکیب بند و در گونه مرثیه با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است.
متن شعر
در کوفه از وفا و محبّت نشانه نیست | وز مهر و آشتی، سخنی در میانه نیست | |
کردار، جز نفاق و عمل، جز خلاف نه | گفتار، جز دروغ و سخن، جز فسانه نیست | |
یا کوفیان نیافتهاند از وفا، نشان | یا هیچ از وفا، اثری در زمانه نیست | |
ای شه میا به کوفه که این ورطۀ هلاک | گرداب هایلی است که هیچش کرانه نیست | |
این مردم منافق زشت دو رویه را | خوف از خدای واحد فرد یگانه نیست | |
دارند تیرها به کمان برنهاده، لیک | جز پیکر تو، ناوکشان را نشانه نیست | |
بهر گلوی اصغر تو، تیر کینه هست | وز بهر کودکان تو، جز تازیانه نیست | |
هُش دار! ای کبوتر بام حرم! که بس | دام است در طریق و اثر ز آب و دانه نیست | |
بس عذرها به کشتنت آراستند، لیک | جز کینۀ تو، در دل ایشان، بهانه نیست | |
جانم فدای خاک قدوم تو شد ولی | مسکین سرم که بر در آن آستانه نیست | |
این گفت و مست جرعۀ صهبای وصل شد | عکسِ فروغِ دوست بُد و سوی اصل شد |