یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
{{ب|حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار|تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور}} | {{ب|حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار|تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==توضیح شعر== | |||
بیت نخست: | |||
یـوسـف گُـم گشـتـه بـازآیـد بـه کنـعان غم مخور | |||
کُـلـبـه احـزان شـود روزی گـلـسـتـان غم مخور | |||
معنای بیت نخست: | |||
غمگین مباش؛ چرا که سرانجام یار زیبارو به منزل باز خواهد گشت و آن جایگاه که محل غم و اندوه است، روزی تبدیل به جایگاه شادی و شور و نشاط میشود. | |||
نکات و آرایهها: | |||
یوسف: استعاره از معشوق. | |||
کنعان: استعاره از منزل و مأوا. | |||
کلبه احزان: غمکده، ماتمسرا. | |||
تناسب: یوسف، کنعان، کلبه اجزان. | |||
بیت دوم: | |||
غـمـدیـده حـالـت بــه شـود دل بـد مکن | |||
ویـن سـر شـوریـده بـاز آیـد به سامان غم مخور | |||
معنای بیت دوم: | |||
ای دل اندوهگین، بد به خود راه مده و فکر و اندیشهی بد نکن؛ چرا که حالت خوب و روبراه خواهد شد، و این سر پریشان احوال، آرام و قرار خواهد گرفت. | |||
نکات و آرایههای ادبی: | |||
غمدیده: اندوهگین. | |||
دل بد مکن: بد به دلن راه مده، فکر بد نکن. | |||
شوریده: پریشان. | |||
بیت سوم: | |||
گــر بـهــار عـمــر بـاشـد بـاز بـر تـخـت چـمـن | |||
چتر گل در سر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور | |||
معنای بیت سوم: | |||
ای پرندهی خوشآواز، اندوهگین مباش؛ چرا که اگر بهار دیگری از عمرت باقی مانده باشد، دوباره چونان پادشاهی بر تختگاه چمن خواهی نشست و گل نیز وجود خود را چونان چتری در بالای سر تو نگاه خواهد داشت. | |||
نکات و آرایههای ادبی: | |||
بهار عمر: اضافه تشبیهی. | |||
تخت چمن: اضافه تشبیهی. | |||
چتر گل: اضافه تشبیهی. | |||
مرغ: پرنده. | |||
خوشخوان: خوشآواز. | |||
بیت چهارم: | |||
دور گـردون گـــر دو روزی بـــر مُــراد مــا نـرفت | |||
دائـمـا یـکـسـان نـبـاشـد حـال دوران غم مخور | |||
معنای بیت چهارم: | |||
به هیچ وجه غمگین مباش، بدان که اگر آسمان، چند روزی مطابق با میل ما حرکت نکرد، قرار نیست همیشه یکسان و بر یک اوضاع و احوال باقی بماند. | |||
نکات و آرایههای ادبی: | |||
گردون: آسمان. | |||
تناسب آوایی: دور گردون، گر دو. | |||
تناسب: دو، یک. | |||
تضاد: یکسان، دوران. | |||
بیت پنجم: | |||
هـان مـشـو نـومـیـد چون واقف نهای از سر غیب | |||
بـاشـد انـدر پـرده بـازیهـای پـنـهـان غم مخور | |||
معنای بیت پنجم: | |||
از آنجا که از اسرار نهانی آگاه نیستی، پس آگاه باش که مبادا ناامید شوی، بدان که در پشت پردهی عالم غیب، نقشها و بازیهای بسیاری وجود دارد. | |||
نکات و آرایههای ادبی: | |||
هان: آگاه باش. | |||
واقف:آگاه. | |||
اندر پرده: پوشیده. | |||
تناسب: سِرّ، پنهان. | |||
بیت ششم: | |||
ای دل ار ســیـل فـنــا بـنـیـاد هـسـتـی بـر کند | |||
چون تـو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور | |||
چون تو را نوح است کشتیبان | |||
معنای بیت ششم: | |||
ای دل اگر مرگ و نابودی بخواهد چونان سیلی تمام هستی تو را از بین ببرد، بدان که تو ناخدایی چون نوح داری، پس از طوفان مترس و اندوهگین مشو. | |||
نکات و آرایههای ادبی: | |||
سیل فنا: اضافه تشبیهی. | |||
بنیاد هستی: اضافه استعاری. | |||
تناسب: سیل، نوح، طوفان، کشتیبان. | |||
بیت هفتم: | |||
در بـیـابـان گـر بـه شـوق کـعـبـه خواهـی زد قدم | |||
سـرزنـشهـا گـر کُـنَـد خـار مُـغـیـلـان غم مخور | |||
معنای بیت هفتم: | |||
شوق رسیدن به کعبه تو را راهی بیابانها کرده است، بنابراین اگر در این مسیر خارهای بیابان شروع به ملامت و سرزنش تو کردند، اندوهی به دلت راه مده و صبور باش. | |||
نکات و آرایههای ادبی: | |||
خار مغیلان: خاری که در بیابانها میروید. | |||
تناسب: بیابان، خار. | |||
تضاد: شوق، غم. | |||
بیت هشتم: | |||
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید | |||
هـیـچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور | |||
معنای بیت هشتم: | |||
اگر چه محل فرود کاروان جای بسیار سهمناکی است و مقصد بسیار دور، اما این را بدان که هیچ راهی نیست که بالاخره انتها نداشته باشد، بالاخره تمام راهها جایی به پایان میرسند. | |||
نکات و آرایههای ادبی: | |||
منزل: محل فرود کاروان. | |||
بعید: دور. | |||
تناسب: منزل، مقصد، راه. | |||
بیت نهم: | |||
حــال مــا در فُــرقــت جــانـان و اِبـرام رقـیـب | |||
جـمـلـه مـیدانـد خــدای حـال گردان غم مخور | |||
معنای بیت نهم: | |||
اندوهگین مباش؛ چرا که خدایی که اوضاع و احوال را دگرگون میسازد و تغییر میدهد، از حال و روز ما که دچار دوری از معشوق هستیم و رقیب آزارمان میدهد به طور کامل خبر دارد. | |||
نکات و آرایههای ادبی: | |||
فرقت: جدایی. | |||
ابرام: به ستوه آوردن، ملول کردن. | |||
حال گردان: دگرگون کنندهی حالها. | |||
بیت دهم: | |||
حـافـظــا در کـنـج فـقـر و خـلـوت شـبهای تار | |||
تـــا بُــوَد وِردت دعـــا و درس قــرآن غم مخور | |||
معنای بیت دهم: | |||
حافظ، تا وقتی در گوشهی نیاز و در میان شبهای تاریک و خلوت، ذکر لبت دعا و درس قرآن است، اندوهگین مباش. | |||
نکات و آرایههای ادبی: | |||
کنج فقر: اضافه اقترانی. | |||
فقر: نیاز. | |||
وِرد: ذکر. | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۷
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | حافظ شیرازی |
قالب | غزل |
وزن | فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن |
موضوع | انتظار |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۸بیت |
یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور از اشعار انتظار گونه شاعر قدیمی حافظ شیرازی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در هشت بیت سروده شده است.
متن شعر
یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور | کلبۀ احزان شود روزی گلستان غم مخور | |
ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن | وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور | |
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت | دائماً یکسان نباشد حال دوران غم مخور | |
هان مشو نومید چون واقف نهای از سِرّ غیب | باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور | |
ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند | چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور | |
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم | سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور | |
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید | هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور | |
حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار | تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور |
توضیح شعر
بیت نخست: یـوسـف گُـم گشـتـه بـازآیـد بـه کنـعان غم مخور کُـلـبـه احـزان شـود روزی گـلـسـتـان غم مخور
معنای بیت نخست:
غمگین مباش؛ چرا که سرانجام یار زیبارو به منزل باز خواهد گشت و آن جایگاه که محل غم و اندوه است، روزی تبدیل به جایگاه شادی و شور و نشاط میشود.
نکات و آرایهها:
یوسف: استعاره از معشوق.
کنعان: استعاره از منزل و مأوا.
کلبه احزان: غمکده، ماتمسرا.
تناسب: یوسف، کنعان، کلبه اجزان.
بیت دوم: غـمـدیـده حـالـت بــه شـود دل بـد مکن ویـن سـر شـوریـده بـاز آیـد به سامان غم مخور
معنای بیت دوم:
ای دل اندوهگین، بد به خود راه مده و فکر و اندیشهی بد نکن؛ چرا که حالت خوب و روبراه خواهد شد، و این سر پریشان احوال، آرام و قرار خواهد گرفت.
نکات و آرایههای ادبی:
غمدیده: اندوهگین.
دل بد مکن: بد به دلن راه مده، فکر بد نکن.
شوریده: پریشان.
بیت سوم: گــر بـهــار عـمــر بـاشـد بـاز بـر تـخـت چـمـن چتر گل در سر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور
معنای بیت سوم:
ای پرندهی خوشآواز، اندوهگین مباش؛ چرا که اگر بهار دیگری از عمرت باقی مانده باشد، دوباره چونان پادشاهی بر تختگاه چمن خواهی نشست و گل نیز وجود خود را چونان چتری در بالای سر تو نگاه خواهد داشت.
نکات و آرایههای ادبی:
بهار عمر: اضافه تشبیهی.
تخت چمن: اضافه تشبیهی.
چتر گل: اضافه تشبیهی.
مرغ: پرنده.
خوشخوان: خوشآواز.
بیت چهارم: دور گـردون گـــر دو روزی بـــر مُــراد مــا نـرفت دائـمـا یـکـسـان نـبـاشـد حـال دوران غم مخور
معنای بیت چهارم:
به هیچ وجه غمگین مباش، بدان که اگر آسمان، چند روزی مطابق با میل ما حرکت نکرد، قرار نیست همیشه یکسان و بر یک اوضاع و احوال باقی بماند.
نکات و آرایههای ادبی:
گردون: آسمان.
تناسب آوایی: دور گردون، گر دو.
تناسب: دو، یک.
تضاد: یکسان، دوران.
بیت پنجم: هـان مـشـو نـومـیـد چون واقف نهای از سر غیب بـاشـد انـدر پـرده بـازیهـای پـنـهـان غم مخور
معنای بیت پنجم:
از آنجا که از اسرار نهانی آگاه نیستی، پس آگاه باش که مبادا ناامید شوی، بدان که در پشت پردهی عالم غیب، نقشها و بازیهای بسیاری وجود دارد.
نکات و آرایههای ادبی:
هان: آگاه باش.
واقف:آگاه.
اندر پرده: پوشیده.
تناسب: سِرّ، پنهان.
بیت ششم: ای دل ار ســیـل فـنــا بـنـیـاد هـسـتـی بـر کند چون تـو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور
چون تو را نوح است کشتیبان
معنای بیت ششم:
ای دل اگر مرگ و نابودی بخواهد چونان سیلی تمام هستی تو را از بین ببرد، بدان که تو ناخدایی چون نوح داری، پس از طوفان مترس و اندوهگین مشو.
نکات و آرایههای ادبی:
سیل فنا: اضافه تشبیهی.
بنیاد هستی: اضافه استعاری.
تناسب: سیل، نوح، طوفان، کشتیبان.
بیت هفتم: در بـیـابـان گـر بـه شـوق کـعـبـه خواهـی زد قدم سـرزنـشهـا گـر کُـنَـد خـار مُـغـیـلـان غم مخور
معنای بیت هفتم:
شوق رسیدن به کعبه تو را راهی بیابانها کرده است، بنابراین اگر در این مسیر خارهای بیابان شروع به ملامت و سرزنش تو کردند، اندوهی به دلت راه مده و صبور باش.
نکات و آرایههای ادبی:
خار مغیلان: خاری که در بیابانها میروید.
تناسب: بیابان، خار.
تضاد: شوق، غم.
بیت هشتم: گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید هـیـچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور
معنای بیت هشتم:
اگر چه محل فرود کاروان جای بسیار سهمناکی است و مقصد بسیار دور، اما این را بدان که هیچ راهی نیست که بالاخره انتها نداشته باشد، بالاخره تمام راهها جایی به پایان میرسند.
نکات و آرایههای ادبی:
منزل: محل فرود کاروان.
بعید: دور.
تناسب: منزل، مقصد، راه.
بیت نهم: حــال مــا در فُــرقــت جــانـان و اِبـرام رقـیـب جـمـلـه مـیدانـد خــدای حـال گردان غم مخور
معنای بیت نهم:
اندوهگین مباش؛ چرا که خدایی که اوضاع و احوال را دگرگون میسازد و تغییر میدهد، از حال و روز ما که دچار دوری از معشوق هستیم و رقیب آزارمان میدهد به طور کامل خبر دارد.
نکات و آرایههای ادبی:
فرقت: جدایی.
ابرام: به ستوه آوردن، ملول کردن.
حال گردان: دگرگون کنندهی حالها.
بیت دهم: حـافـظــا در کـنـج فـقـر و خـلـوت شـبهای تار تـــا بُــوَد وِردت دعـــا و درس قــرآن غم مخور
معنای بیت دهم:
حافظ، تا وقتی در گوشهی نیاز و در میان شبهای تاریک و خلوت، ذکر لبت دعا و درس قرآن است، اندوهگین مباش.
نکات و آرایههای ادبی:
کنج فقر: اضافه اقترانی.
فقر: نیاز.
وِرد: ذکر.