شاعر آیینی:جیحون یزدی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام =جیحون یزدی | تصویر = اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | سرشناسی = شاعر | نام اصلی = | زمینه فعالیت = شعر آیینی | ملیت = ایرانی | تاریخ تولد = | محل تولد...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۲
شاعر | |
پرونده:اندازه تصویر = | |
اطلاعات | |
---|---|
زمینه فعالیت | شعر آیینی |
ملیت | ایرانی |
محل زندگی | یزد |
پیشه | شاعر |
سبک نوشتاری | سبک عراقی |
کتابها | نمکدان |
تخلص | جیحون |
جیحون یزدی از شعرای آیینی ایران است. تخلص شعری او جیحون است. مجموعه منتشر شده از او مثل کتاب پریشان قاآنی در سبک گلستان سعدی است.
معرفی
میرزا محمد جیحون یزدی (۱۲۵۰-۱۳۰۱ ق) متولد شهر کرمان است. جیحون یزدی ملقب به «نواب»، معروف «تاجالشعرا» و متخلص به «جیحون» هم عصر دوره قاجار است. او در یزد زندگی می کرده است. او به زبان عربی تسلط و آشنا به علوم صرف و نحو و عروض و بدیع و لغت بوده است. برادر دیگر شاعر او سیحون است. وی سرانجام در کرمان اقامت گزید و درگذشت. قالب شعرى او سبک خراسانى و در غزل از سبک عراقى پیروى مىکرده است. غالب اشعار او در قالب قصیده و مسمط است. جیجون یزدی مجموعهای به نظم و نثر با نام «نمکدان» دارد که همانند پریشان قاآنی به سبک گلستان سعدی نگاشته است.
مخمّس معروف او، که با مدح امیرالمومنین (ع) شروع و در پایان اشاره به شهادت فرزند شیرخوار امام حسین (ع) بیت اول آن است:
ای که فرو رفته ای به بحر تمنّی | گاه به صورت چَمی و گاه به معنی |
بیت آخر آن:
خاصه در آندم که اهل بیت ،خروشان | نزدش با اصغر آمدند معجّل |
شعر معروف «مسدّس ترکیب» او درباره شهادت حضرت عباس (ع)، بیت اول آن:
در دهر دلا تا کی، گه هالک و گه ناجی؟ | از صولت آن مأیوس، بر دولت این راجی |