شاعر آیینی:جیحون یزدی

از ویکی تراث
محمد جیحون یزدی
جیحون.jpg
اطلاعات شاعر
سرشناسیشاعر
نام شاعرمحمد جیحون یزدی
مشهورجیحون یزدی
تخلصجیحون
محل تولدکرمان
تاریخ تولد۱۲۵۰ق
محل زندگییزد
مرگکرمان
سبک شعریخراسانی و عراقی
نام دیواننمکدان


محمد جیحون یزدی از شعرای آیینی ایران و تخلص شعری او جیحون است. مجموعه منتشر شده از او مثل کتاب پریشان قاآنی در سبک گلستان سعدی است.

معرفی

میرزا محمد جیحون یزدی (۱۲۵۰-۱۳۰۱ ق) متولد کرمان است. جیحون یزدی ملقب به «نواب»، معروف «تاج‌الشعرا» و متخلص به «جیحون» هم عصر دوره قاجار است. او در یزد زندگی می کرده است. او به زبان عربی تسلط و آشنا به علوم صرف و نحو و عروض و بدیع و لغت بوده است. برادر دیگر او سیحون شاعر است. وی سرانجام در کرمان اقامت گزید و درگذشت. قالب شعرى او سبک خراسانى و در غزل از سبک عراقى پیروى مى‌کرده است. غالب اشعار او در قالب قصیده و مسمط است. جیجون یزدی مجموعه‌ای به نظم و نثر با نام «نمکدان» دارد که همانند پریشان قاآنی به سبک گلستان سعدی نگاشته است.

مخمّس معروف او، که با مدح امیرالمومنین(ع) شروع و در پایان اشاره به شهادت فرزند شیرخوار امام حسین(ع) دارد، بیت اول و آخر آن است:

ای که فرو رفته ای به بحر تمنّیگاه به صورت چَمی و گاه به معنی

بیت آخر آن:

خاصه در آندم که اهل بیت ،خروشاننزدش با اصغر آمدند معجّل

شعر معروف «مسدّس ترکیب» او درباره شهادتحضرت عباس(ع)، بیت اول آن:

در دهر دلا تا کی، گه هالک و گه ناجی؟از صولت آن مأیوس، بر دولت این راجی

پانویس

منابع