از آتش فراقت شرحی شنیده بودم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =از آتش فراقت شرحی شنیده بودم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = طوطی همدانی | قالب = غزل | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۷بیت | منبع = }} '''از...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۸

از آتش فراقت شرحی شنیده بودم
اطلاعات شعر
نام شاعرطوطی همدانی
قالبغزل
وزنفاعلاتن مفاعلن فعلن
موضوععرفانی
زبانفارسی
تعداد ابیات۷بیت


از آتش فراقت شرحی شنیده بودم از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر ایرانی طوطی همدانی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در هفت سروده شده است.

متن شعر

از آتش فراقت شرحی شنیده بودملیکن درون آتش، خود را ندیده بودم
گفتی بیا به سویم تا کام دل بیابیدانستمی گر اینسان، با سر دویده بودم
هر سو شدم پی دل، کامی نگشت حاصلمطلوب دل تو بودی، من نارسیده بودم
کی داشتم نصیبی از عشق تو حبیبیگر در بهشت خرّم عمری خزیده بودم
این شور و شهد گفتار، از لطف توست ای یارشاید ز قند لعلت، روزی مزیده بودم
ای مونس دل و جان، ای رشک ماه تابانگویی به سرّ و پنهان، مهرت خریده بودم
طوطی ز شوق دیدار، نالان شو از دل زارگویا که بهر این کار، یار آفریده بودم

پانویس

منابع